Seminarium: System aukcyjny w handlu uprawnieniami do emisji

Szanowni Państwo,

Od 2013 roku wszystkie bezpłatne przydziały będą dokonywane na podstawie art. 10a dyrektywy 2003/87/EC. W chwili obecnej obowiązuje system przejściowy wprowadzony przez art. 10a (11) dyrektywy 2003/87/EC, zgodnie z którym bezpłatna alokacja uprawnień do emisji powinna być zmniejszona z 80% ilości odpowiadającej uprawnieniom alokowanym w 2013 do 30% ilości w 2020, z założeniem osiągnięcia zerowej ilości bezpłatnych uprawnień w 2027 roku.

Temat handlu uprawnieniami budzi wiele emocji od kilku już lat. Nastroje zmieniają się wraz z nadchodzącymi informacjami z Komisji Europejskiej oraz spekulacjami mediów, prawników i specjalistów z rynku polskiego i europejskiego.

W odpowiedzi na obecnie pojawiające się wątpliwości i pytania, oraz celem merytorycznego i fachowego wsparcia przedsiębiorców, postanowiliśmy zorganizować seminarium, w trakcie którego nasi paneliści podzielą się swoją aktualną wiedzą oraz przedyskutują z uczestnikami wydarzenia najbardziej aktualne kwestie związane z czekającymi nas zmianami.

W trakcie seminarium omówione zostaną najważniejsze tematy, takie jak:

jak będą wyglądały aukcje, sposób, metodyka przeprowadzania aukcji;
zbieranie danych od operatorów i obliczanie uprawnień do emisji, które zostaną przyznane;
na jakiej zasadzie będzie odbywał się przydział darmowych uprawnień po 2013 roku (kto może na nie liczyć, w jakich wysokościach);
metodologia kryteriów (benchmarking) – dostępne informacje na temat aktualnych poziomów emisji i zużycia, najbardziej wydajnych technologii, głównie pochodzących z dokumentów referencyjnych na temat najlepszych dostępnych technik (BREF) ustanowione zgodnie z dyrektywą 2008/1/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 stycznia 2008 r. dotycząca zintegrowanego zapobiegania zanieczyszczeniom i ich kontroli;
szczegółowe i w pełni zharmonizowane przepisy wykonawcze dotyczące przydziału darmowych uprawnień do emisji (ocena ex-ante), aby zapewnić, że swobodny przydział uprawnień do emisji odbywa się w sposób, który dostarcza zachęt do redukcji emisji gazów cieplarnianych i stosowania energooszczędnych technologii, przez wzięcie pod uwagę najbardziej wydajnych technologii, substytutów, alternatywnych procesów produkcyjnych, kogeneracji o wysokiej sprawności, skuteczne odzyskiwanie energii gazów odlotowych, wykorzystanie biomasy oraz wychwytywania i składowania dwutlenku węgla, gdzie takie instalacje są dostępne i nie powinny stwarzać zachęty do zwiększania emisji;
benchmarki ciepła oraz benchmarki paliwa – na jakim poziomie, jakie dla poszczególnych emitentów;
zobowiązania Member State do zebrania i przedstawienia danych, które pozwolą na weryfikację i przydział bezpłatnych uprawnień;
potrzeba zapewnienia, że dane zebrane od operatorów i wykorzystywane do celów podziału są pełne, spójne i prezentują najwyższą osiągalną dokładność, oraz aktywność niezależnego weryfikatora, tak, aby zapewnić, że wolny przydział uprawnień do emisji bazuje na podstawie solidnych i niezawodnych danych;
koszty/ceny uprawnień do emisji po 2012 roku;
podstawy prawne regulujące system handlu uprawnieniami;
nadzór KASHUE nad rynkiem;
monitorowanie, raportowanie i weryfikacja wielkości emisji vs. Handel.