Inżynierowie Ojczyźnie i Światu

Transformacja ustrojowa oraz odzyskanie przez Polskę suwerenności stworzyły nowe warunki i otworzyły nowe możliwości współdziałania polskich środowisk inżynierskich w kraju i na emigracji. Biorąc pod uwagę postulaty środowisk inżynierskich w kraju i za granicą, dotyczące potrzeby integracji tych środowisk w skali światowej, a także rozpowszechniania, promowania i wykorzystania osiągnięć inżynierów polskich w rożnych dziedzinach nauki i techniki oraz ich zastosowań w gospodarce – uznaje się za celowe zorganizowanie Światowego Zjazdu Inżynierów Polskich. Ta myśl była przesłanką do podpisania porozumienia w tej sprawie pomiędzy Panem Profesorem Włodzimierzem Kurnikiem – Rektorem Politechniki Warszawskiej i reprezentującym Radę Polskich Inżynierów w Ameryce Północnej Panem Andrzejem Drzewieckim, a następnie pomiędzy Rektorem Politechniki Warszawskiej Panem Profesorem Włodzimierzem Kurnikiem i Prezesem Naczelnej Organizacji Technicznej Panią Ewą Mańkiewicz-Cudny.

Światowy Zjazd Inżynierów Polskich jest kontynuacją inżynierskich sympozjów "Polacy Razem" organizowanych przez NOT od 1996 r. i wielu inicjatyw (spotkań i konferencji) innych organizacji polonijnych z Europy i Ameryki Północnej oraz Stowarzyszenia Wspólnota Polska. Zjazd ten będzie znakomitym forum do prezentacji szczególnie ważnych i ciekawych zagadnień, którymi aktualnie zajmują się jego uczestnicy zarówno w obszarze nauki jak i gospodarki oraz do nawiązania miedzy nimi kontaktów i współpracy, zwłaszcza w zakresie innowacji i high tech.

Celem ŚZIP jest wskazanie możliwości przyspieszenia rozwoju gospodarczego Polski przez:

  • wypracowanie strategii współpracy polskich środowisk inżynierskich za granicą i w kraju,
  • transfer i implementację nowoczesnych technologii pozyskiwanych bezpośrednio lub pośrednio przez polskich inżynierów pracujących w różnych krajach świata,
  • stworzenie możliwości wymiany doświadczeń w dziedzinie kształcenia i dokształcania inżynierów z uwzględnieniem praktyki i wymagań globalnej gospodarki, w tym rozwoju kształcenia w języku angielskim, zwłaszcza na poziomie graduate i postgraduate,
  • szeroko rozumianą współpracę gospodarczą inicjowaną lub realizowaną za pośrednictwem inżynierskich środowisk polonijnych,
  • upowszechnienie w świecie polskiej myśli technicznej i polskich produktów oraz usług,
  • nawiązanie i zacieśnianie kontaktów między polskimi i zagranicznymi uczelniami oraz innymi placówkami naukowymi, badawczymi i dydaktycznymi w obszarze wymiany doświadczeń, podejmowania wspólnych prac naukowo-badawczych, wymiany wykładowców, stażystów itp.; tworzenie międzynarodowych zespołów do prowadzenia prac naukowo-badawczych,
  • wypracowanie strategii, której celem jest wzmocnienie lub tworzenie polskiego lobby naukowego i technicznego za granicą oraz zwiększenie liczby polskich profesorów i doktorantów na czołowych uczelniach światowych,
  • wykorzystanie wiedzy, doświadczenia i kontaktów inżynierów polonijnych zarówno czynnych zawodowo jak i wchodzących w okres emerytalny dla potrzeb polskich wyższych uczelni, jednostek naukowo-badawczych i przemysłu.
  • nawiązanie kontaktów indywidualnych.

Źródło