Wiceszef resortu gospodarki przypomniał o wnioskach z raportu przygotowanego przez McKinsey&Company i spółki energetyczne pod patronatem Ministra Gospodarki. Opracowanie dotyczy oceny potencjału redukcji emisji gazów cieplarnianych. – Wyniki badania pokazują, że nasz kraj ma techniczny potencjał redukcji poziomu emisji nawet o 1/3 do 2030 r. – dodał.Efekty zacznie przynosić realizacja dużych projektów w sektorze elektroenergetycznym, tj. elektrownie wiatrowe, elektrownie atomowe czy instalacje CCS.
W opinii wiceministra Korolca Polska dowiodła, iż rozwój gospodarczy nie musi pociągać za sobą degradacji środowiska. – W Kioto zobowiązaliśmy się zmniejszyć emisję gazów cieplarnianych o 6 proc., ale w latach 1988-2007 osiągnęliśmy redukcję rzędu 30 proc. – powiedział. Podkreślił, że w tym samym czasie nasz PKB zwiększył się o ponad 70 proc.
Polska jako kraj, którego gospodarka w znacznym stopniu oparta jest na węglu, może wypracować model redukcji emisji gazów cieplarnianych, który będzie miał zastosowanie w innych państwach o podobnej strukturze energetycznej. – Ministerstwie Gospodarki rozpoczęliśmy właśnie prace nad Narodowym Programem Redukcji Emisji Gazów Cieplarnianych – poinformował podsekretarz stanu w MG. Dodał, że przygotowanie założeń Programu będzie przedmiotem prac Rady Ministrów w I połowie br.
Wiceminister Korolec zadeklarował, że w realizacji Programu pomoże powołana przez wicepremiera Waldemara Pawlaka Społeczna Rada Narodowego Programu Redukcji Emisji. Z kolei członkowie polskiego rządu aktywnie uczestniczą w wielu organizacjach zajmujących się zmianami klimatu, tj. Międzynarodowej Agencji Energii, Międzynarodowej Agencji Energii Odnawialnej, Carbon Sequestration Leadership Forum czy Global CCS Institute.
Konferencja „Najnowsze wymiary polityki klimatycznej” stanowi płaszczyznę dla otwartej i profesjonalnej dyskusji nad zasadnością stworzenia polskiego prawa przeciwdziałania zmianom klimatycznym, opierającego się na już sprawdzonych, skutecznych i dobrze działających mechanizmach zastosowanych w innych krajach:
- Climate Change Act (Wielka Brytania) – budżetowanie CO2 (carbon budgeting),
- Act on Sustainable Energy and Climate (Szwecja) – technologie i uregulowania związane z mechanizmem energii ze śmieci (waste-to-energy),
- Clean Energy and Security Act (Stany Zjednoczone) – procedura etykietowania (carbon label) bazująca na ich śladzie węglowym (carbon
footprint).